Bransoletki z filcu dla dzieci

Dzisiaj chciałam Wam zaprezentować dwie bransoletki z filcu dla dziewczynek oraz pokazać, jak powstaje ich punkt centralny.

Jakiś czas temu poproszono mnie, bym zrobiła bransoletkę dla 5-latki. Jedynymi wymaganiami było to, żeby bransoletka była na gumce i by zawierała w sobie kolor różowy — co mnie zupełnie nie zdziwiło.

Żeby nie było jednak za różowo, postanowiłam ten róż złamać bielą i jasnym fioletem, a pomiędzy koralikami umieścić białe szronione szklane koraliki. Punktem centralnym stał się filcowany na sucho króliczek.

Króliczek powędrował do dziewczynki, a jego zdjęcie na Facebooka. Spodobał się na tyle, że poproszono mnie o zrobienie kolejnej tego typu, tym razem z kotkiem. Tym razem postanowiłam zrobić kilka zdjęć, które mogą też posłużyć jako mini tutorial dla tych, którzy chcieliby spróbować własnych sił w filcowaniu na sucho.

A oto making of kotek:

1. Do zrobienia kotka rozmiaru 1x1,5 cm wystarczy wziąć ze 2–3 małe pasemka wełny, zwinąć je w kulkę i na razie bez nadawania kształtu przefilcować grubą igłą.

2. W momencie, kiedy wełna już się nie rozsypuje, można przejść na pióro z założonymi kilkoma cienkimi igłami, u mnie akurat były dwie, ale można spokojnie tłuc wełnę trzema. Staramy się już delikatnie nadawać kształt spłaszczonego serca.

3. Teraz zaczyna się żmudna, precyzyjna robota. Z serca musimy zrobić wystające kocie uszy, dlatego też głównie pracujemy w obrębie czubka głowy — tam, gdzie wbijamy igłę, wełna się bardziej filcuje, robi się wklęsła, co sprawia, że jednocześnie po obu stronach rosną nam filcowe uszy. Jednocześnie pracujemy też nad dołem główki, aby była ona raczej szersza niż dłuższa.

4. Kiedy mamy już ogólny kształt, pora przejść do detali. Pojedynczą cienką igłą wbijamy maleńkie kuleczki z czarnej wełny w miejsce, gdzie chcemy umieścić oczka. Gdyby kotek miał być większy pewnie bym skorzystała ze szklanych lub akrylowych gotowych oczek, ale jeszcze takich małych nie znalazłam.

5. Dodane są już oczka i na takiej samej zasadzie powstaje reszta detali — paski na główce (zaledwie 2–3 pojedyncze wełniane włosy na pasek), nosek (jeszcze mniejsza czarna kuleczka) oraz różowe wnętrza uszu i policzki. Czas zatem na igłę i nitkę — będziemy robić wąsy.

Jak to zrobić: nawlekamy nitkę na igłę i przeciągamy ją w miejscu, gdzie mają być wąsy. Potem wysuwamy nieco nić, pokrywamy ją odrobinką kleju typu kropelka i wsuwamy z powrotem na miejsce. Powtarzamy cały manewr i uzyskujemy po dwa kocie wąsy po obu stronach noska.

6. Teraz zostało nam już tylko połączyć składniki. Nawlekamy koraliki i kotka na gumkę, pomiędzy nie wstawiając błyszczące koraliki, zawiązujemy supełek, zabezpieczamy go klejem, a końcówki gumki przeciągamy przez najbliższy koralik i ucinamy. Dzięki temu bransoletka się nie rozwiąże, a miejsce wiązania będzie bardzo mało widoczne.

Całość zaś prezentuje się tak:

Myślę, że w ten sposób można zrobić bransoletki z misiem, pieskiem, serduszkiem czy gwiazdką — na co tylko mała strojnisia będzie miała ochotę :)

Zielono mi, czyli mikromakramowa bransoletka i kolczyki z perłami

Bardzo lubię łączniki z kaboszonami, jakoś tak idealnie mi pasują jako punkt centralny do makramowych splotów. Ostatnio pokazywałam Wam fioletową bransoletkę z kolibrem. Dzisiaj natomiast chciałabym pokazać Wam stonowany komplet w uspokajającej zieleni. Bransoletka i kolczyki wykonane zostały w technice makramy, na cienkich sznurkach Superlon w kolorze Avocado.

Użyłam tutaj wzoru tworzącego przeplatające się fale, a pomiędzy sznurki wplotłam zielone i delikatnie kremowe koraliki Toho.

Zapięcie ma przedłużkę z czeskim szklanym kwiatkiem i spiralnym pręcikiem ze srebrnego drutu (trzeba trenować wire-wrapping ;) ).

Żeby bransoletka nie była samotna, postanowiłam też zrobić do niej kolczyki. Na podstawie wzoru Raquel Cruz (jeśli chcielibyście sami wykonać takie kolczyki, tutorial znajdziecie tutaj), powstała nowa wersja listków. 

Mają mniejszą powierzchnię zaczepu, że tak to ujmę (jesienne i zimowe montowane są całym bokiem na sznurku/drucie prowadzącym, tutaj zwisają sobie luźno na kółeczku). Makrama jest też pleciona w nieco inny sposób, uniemożliwiający umieszczenie w niej koralików, ale akurat tutaj jest to całkowicie zbędne, bo ich brak wynagradzają nam prawdziwe perły. Całkowita długość kolczyków wynosi ok. 5 cm (nie licząc bigla).

A tutaj już komplet w komplecie:

Jak Wam się podoba?

Zimowe liście

Nowy Rok i od razu kilka nowości na blogu. :)

Pojawił się nowy baner (co już pewnie zauważyliście) oraz kilka nowych zakładek. Zakładając bloga ponad rok temu, koncentrowałam się głównie na filcowaniu — stąd także jego nazwa. Potem jednak, w miarę poznawania kolejnych technik, zaczęłam coraz bardziej interesować się sztuką robienia supełków — od pierwszych shamballi i prostych splotów przeszłam do mikromakramy i złożonych wzorów, których wykonanie zajmuje kilkanaście godzin pracy. 

Stwierdziłam zatem, że należy nieco uporządkować bloga i oddać należne miejsce zarówno filcowi, jak i makramie. Pojawiły się zatem stosowne zakładki z opisem technik, ich historią oraz listą moich prac. Po kliknięciu w dany obrazek zostaniecie przekierowani do odpowiedniego posta na blogu lub Filcoolkowej strony na Facebooku. Kilka projektów nie ma odnośników, a to dlatego, że po prostu nie były wcześniej publikowane.

Mam nadzieję, że nowy układ pozwoli Wam lepiej poruszać się blogu i szybciej odnajdywać interesujące Was informacje.

Wpis ten nie jest jednak tylko techniczny. Chciałam bowiem pokazać zimową wariację mikromakramowych listków. Oplecione są wokół srebrnego drucika wygiętego na kształt gałązki. Niebieska tonacja i koraliki powodują, że listki wyglądają nieco jak zmrożone.

Całość wieńczą przejrzysto-białe szklane kwiatuszki. Kolczyki bardzo ładnie prezentują się na uszach i optycznie wydłużają szyję. 

Muszę przyznać, że byłam bardzo zadowolona z efektu i z tego, jak lekko i świeżo prezentują się w akcji :)

Ozdoby choinkowe z filcu

Ten post powinien w sumie pojawić się już przed zeszłorocznymi świętami Bożego Narodzenia, ale dopiero teraz, podczas noworocznych porządków na blogu, uświadomiłam sobie, że wszystkie ozdoby choinkowe pokazałam tylko na Facebooku... Ups :)

Wiem, że święta, święta i po świętach, ale w sumie kolejne już za rok, więc można powoli zabierać się do pracy ;)

Kilka propozycji zatem:

Cukierasek z filcu

... czyli pierwsze zetknięcie z filcowaniem na szkielecie. Białą wełnę owinęłam wokół drucika kreatywnego (można też wykorzystać wyciory do fajki — zasadniczo to drucik ze szczecinką, do której łatwo przyczepia się wełna) i nafilcowałam ją na mokro. Tutorial, z którego korzystałam, mówił, aby czerwony pasek również nafilcowywać na mokro, ale ten efekt nie bardzo mi się podobał (tutorial tutaj), dlatego zrobiłam to igiełką na sucho. Dzięki temu wzór pozostał wyrazisty i kolory się nie zlały.

A ponieważ miałam jeszcze trochę drucika, postanowiłam go kreatywnie wykorzystać i tak oto powstała mała zawieszka choinkowa — 

Reniferek z czerwonym nosem i rogami z drucików

Oba rogi są w zasadzie jednym długim, który w połowie został zagięty i przyfilcowany białą wełną. Obeszło się zatem bez przyszywania.

Jemioła i ostrokrzew

Jemioła, czyli coś dość szybkiego w produkcji, a efektywnego. Liście zostały wycięte z grubego arkusza filcowego, a perełki doklejane klejem. W sumie najtrudniejsze okazało się zrobienie ładnej kokardki :D

Pełny tutorial możecie znaleźć tutaj.

Przy ostrokrzewie było już zdecydowanie więcej pracy. Co prawda listki też wycięte z arkusza, ale owoce filcowane na mokro, a żyłki w listkach nafilcowywane igłą na sucho.

Choineczki

Wycięte z arkuszy filcowych, dwustronne (jasna zieleń z ciemną zielenią oraz bordowo-pomarańczowe), z doszywanymi koralikami, cekinami i dzwoneczkami oraz wyszywanymi złotą nicią gwiazdkami.

Ptaszki

Również wycięte z arkusza filcowego, wypełnione watą i dwustronne. I też dzwonią :) Fajnie wyglądają w większej grupie, ja przed postawieniem choinki zdążyłam zrobić dwa. Jako że nie kojarzą się aż tak bardzo z Bożym Narodzeniem, mogą stanowić całoroczny element dekoracyjny.

I w wiosennym entourage'u:

Sądząc po pogodzie za oknem, to wiosna już tuż, tuż... :)